حمایت از خلیج همیشه فارس
خلیج فارس، این آبراه نیلگون و باعظمت، نه تنها یک موقعیت جغرافیایی، بلکه بخش جدایی ناپذیر از شناسنامه تاریخی، فرهنگی و ملی ملت ایران است. نام خلیج فارس قرن هاست که در تمامی متون معتبر جغرافیایی، نقضه های جهانی، اسناد تاریخی و منابع بین المللی با همین عنوان ثبت شده است. این نام، بازتاب دهنده پیوند ناگسستنی ملت ایران با میراث دیرین خود و نشانگر جایگاه رفیع ایران در تاریخ تمدن بشری است.
حمایت از نام خلیج فارس، حمایت از حقیقت، تاریخ و هویت فرهنگی ماست. وظیفه ی هر ایرانی، هر دوستدار عدالت و هر پژوهشگر منصف است که در برابر تحریف ها بایستد و اجازه ندهد که ریشه های تاریخی با باد سیاست ها و منافع کوتاه مدت، فراموش شود.
خلیج فارس، همیشه فارس بوده، هست و خواهد ماند.
تاریخچه خلیج فارس
نام تاریخی:
نام تاریخی این خلیج در زبان های گوناگون عبارت خلیج فارس یا دریای پارسی بوده است همچنین در تمام سازمان های بین المللی نام رسمی این خلیج، خلیج فارس است.
زمین شناسی:
زمین شناسان معتقدند که در حدود پانصد هزار سال پیش، صورت نخستین خلیج فارس در کنار دشت های جنوبی ایران تشکیل شده و به مرور زمان، بر اثر تغییر و تحول در ساختار درونی و بیرونی زمین، شکل ثابت کنونی خود را یافت. خلیج فارس در آغاز، بسیار پهناور بوده به طوری که تا اواخر دوره زمین شناسی بیشتر جلگه های برازجان، بهبهان و خوزستان ایران تا کوه های زاگرس زیر آب بوده است.
جغرافیا:
خلیج فارس از شرق از طریق تنگه هرمز و دریای عمان به اقیانوس هند راه دارد، و از غرب به دلتای روخانه اروندرود، که حاصل پیوند دو رودخانه دجله و فرات و پیوستن رود کارون به آن است، ختم می شود. کشورهای عمان، عراق، عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر و بحرین در کناره خلیج فارس هستند.
نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسع گردشگری خلیج فارس:
فناوری اطلاعات توانسته است در سال های اخیر در صنعت گردشگری تحولاتی را پدید آورد و مفهوم جدیدی را تحت عنوان گردشگری الکترونیکی ابلاغ نماید. جزایر خلیج فارس با برخورداری از جاذبه های طبیعی و مکان های گردشگری منحصر به فرد مجموعه ای کم نظیر از اکوتوریسم (بوم گردشگری یا طبیعت گردی) را در جنوب ایران ایجاد کرده است.
خروشان و سترگ و پاک، ای میراث جاودان
تو در دل زمانه ای، چو شعر کهن در زبان
ز آبی نگاه تو، طلوع مهر می دهد
تو خون گرم خاک ما، ز نسل موج و بی کران
به هر نسیم ساحلت، طنین عشق می دود
ز تاریخ و شکوه تو، دل جهان چه می سرود؟
نه نام تو ز خاطر زمین رود، نه از قلم
که “فارس” در دل توست، چو جان درون جسم تن
منابع: ویکی پدیا، CIVILCA (اصلاح شده)
طراح: پارسا عبدل آبادی
