حافظه ابری یک حالت ذخیره سازی داده های کامپیوتری است که در آن داده های دیجیتال بر روی سرورها در مکان های خارج از سایت ذخیره می شود. سرورها توسط یک ارائه دهنده شخص ثالث که مسئول میزبانی، مدیریت و ایمن سازی داده های ذخیره شده در زیرساخت آن است، نگهداری می شود. ارائه دهنده تضمین می کند که داده های سرورهایش همیشه از طریق اتصالات اینترنتی عمومی یا خصوصی قابل دسترسی است.
ابر سازمان ها را قادر می سازد تا داده ها را ذخیره، دسترسی و نگهداری کنند تا نیازی به مالکیت و بهره برداری از مراکز داده خود نداشته باشند و هزینه ها را از مدل مخارج سرمایه ای به عملیاتی منتقل کنند. فضای ذخیره‌سازی ابری مقیاس‌پذیر است و به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا ردپای داده‌های خود را بسته به نیاز گسترش یا کاهش دهند.
با ما همراه باشد تا بیشتر درباره ابر و حافظه ابری بیاموزید.
فهرست مطالب
سرآغاز ابر
تولد ابر مدرن به اواسط دهه 1990 برمی گردد، زمانی که AT&T برای اولین بار یک پلت فرم آنلاین برای ذخیره سازی فایل های مبتنی بر وب را معرفی کرد. با این حال، مفهوم ابر بسیار فراتر از آن است. اولین ابر، شاخه ای از فناوری پردازنده مرکزی بود که افراد را قادر می ساخت تا با استفاده از شبکه آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته (ARPANET) از طریق وزارت دفاع ایالات متحده به داده ها از هر نقطه دسترسی داشته باشند.
همه اینها ممکن است برای شما به عنوان یک مصرف کننده مدرن ابری معنایی نداشته باشد. و با این حال از چیزی که کاربران ابری سال‌ها در مورد آن سوال می‌پرسند تعجب می‌کنید: داده‌های من از نظر فیزیکی در کجای زمین قرار دارند؟ بالاخره نمی تواند در فضای مجازی شناور باشد، اینطور نیست؟
در یک کلام، نه. داده های رایانه ای باید به هر طریقی در نوعی دستگاه فیزیکی ذخیره شوند. نکته در مورد ابر این است که داده های ذخیره شده در آنجا نیازی به ذخیره در رایانه یا دستگاه تلفن همراه شما ندارند. این در واقع تمام هدف ابر است. رایانش ابری به گونه‌ای طراحی شده است که داده‌ها و برنامه‌ها را از دستگاه‌های جداگانه و در عوض به سرورهای ابری منتقل کند.
بیشتر بخوانید: تاریخچه رایانش ابری
مبانی فناوری ابری
توضیحات زیادی در مورد ابر وجود دارد که برخی گیج کننده تر از بقیه هستند. با این حال، توصیف ابر نباید آنقدر پیچیده باشد. فقط کامپیوتر لپ تاپ خود را با هارد 1 ترابایتی تصور کنید. تصور کنید درایو را به 10 فضای مجزا تقسیم کنید، سپس آن فضا را در اختیار دوستان و اعضای خانواده قرار دهید تا از طریق اتصال Wi-Fi در خانه شما به آن دسترسی داشته باشند. ابر اساساً به همین روش کار می کند.
به عنوان یک کاربر ابری، داده ها و برنامه های شما در فضای سروری که برای شما در نظر گرفته شده است ذخیره می شوند. اگر شرکتی که در آن کار می‌کنید از خدمات ابری استفاده می‌کند، داده‌ها و برنامه‌های آنها در فضایی ذخیره می‌شوند که به‌طور خاص برای آنها در نظر گرفته شده است.
مزیت این نوع ذخیره سازی این است که داده ها و برنامه ها از هر کجا قابل دسترسی هستند. برای کار بر روی یک سند پردازشگر کلمه لازم نیست پشت رایانه شخصی خود بنشینید. می توانید در قطار باشید و با استفاده از گوشی هوشمند خود با آن سند کار کنید.
به هر حال، اگر به عنوان مثال از سرویس مصرف کننده ای مانند Gmail استفاده می کنید، قبلاً در فضای ابری فعال هستید. ایمیل های شما هرگز در رایانه یا دستگاه تلفن همراه شما دانلود نمی شوند. آنها در فضای ابری، در فضای جداگانه ای که فقط برای ایمیل های شما تعیین شده است، نگهداری می شوند.
ذخیره سازی مرکز داده
اکنون که اصول اولیه فناوری ابر را درک کردید، اجازه دهید در مورد ذخیره سازی فیزیکی واقعی صحبت کنیم. به یاد داشته باشید که داده‌ها و برنامه‌های شما باید در جایی قرار گیرند، روی دستگاهی که هم فیزیکی و هم قابل لمس باشد. آنها در فضای مجازی شناور نیستند.
فضای ابری روی سرورهای منفرد موجود در مراکز داده و مزارع سرور در سراسر جهان وجود دارد. ارائه‌دهندگان مرکز داده و collocation فضای سرور را برای محاسبات ابری ارائه می‌دهند. به راحتی می توان با ایجاد یک سناریوی تخیلی نشان داد که چگونه این موضوع را مدیریت می کنیم.
فرض کنید شرکت ابریش شروع به ارائه فضای ذخیره سازی ابری نودیسک در سطح مصرف کننده به مشتریانی مانند شما کرد. آنها می توانند فضای هارد دیسک را روی سرورها از یک ارائه دهنده خاص اجاره کنند. این ارائه دهنده فضای لازم را به آنها اختصاص می دهد. سپس آنها را می‌چرخانند و آن فضا را به بلوک‌های کوچک‌تری تقسیم می‌کنند که به شما و مشتریان دیگر ابریش اجاره داده می‌شود.
همه شما فایل های خود را دقیقاً در همان سرور فیزیکی ذخیره می کنید. با این حال، هیچ یک از شما به فضای اختصاصی دیگران دسترسی نخواهید داشت. فضاهای فردی از طریق پارتیشن بندی جدا نگه داشته می شوند. به همین ترتیب، هیچ یک از مشتریان دیگری که فضا را اجاره می کنند، به فضای ACSC دسترسی ندارند.
حافظه ابری در سراسر جهان
در حال حاضر ممکن است واقعاً به مکان فیزیکی داده های خود علاقه مند شده باشید. پیدا کردن آن به این راحتی که به نظر می رسد نیست. مراکز داده و مزارع سرور در سراسر جهان وجود دارد. متأسفانه، بسیاری از ارائه دهندگان ابری فضای ذخیره سازی فیزیکی خود را حفظ نمی کنند، بنابراین اجاره می دهند. علاوه بر این، آنها لزوماً فضایی را در یک مکان عمومی اجاره نمی‌کنند.
شما می توانید یک ارائه دهنده ابر در بریتانیا داشته باشید که فضای اجاره ای آن در واقع در دوبلین یا فرانکفورت واقع شده است. می‌توانید یک ارائه‌دهنده آمریکایی داشته باشید که در اینجا در بریتانیا فضا اجاره می‌کند یا ارائه‌دهنده آلمانی که فضا در بلژیک واقع شده است. تنها راه برای پیدا کردن مکان فیزیکی داده های شما این است که از ارائه دهنده ابر خود بپرسید.
