WebDAV چندین روش HTTP را به پروتکل استاندارد HTTP اضافه می کند :
PROPFIND: این روش ویژگی های یک منبع شناسایی شده توسط یک URI را بازیابی می کند.
PROPPATCH: این روش ویژگی های یک منبع شناسایی شده توسط یک URI را به روز می کند.
MKCOL: این روش یک مجموعه (دایرکتوری) جدید در URI مشخص شده ایجاد می کند.
COPY: این روش یک کپی از یک منبع در یک URI جدید ایجاد می کند.
MOVE: این روش یک منبع را از یک URI به URI دیگر منتقل می کند.
LOCK: این روش یک منبع را قفل می کند تا از تغییر آن توسط سایر مشتریان جلوگیری شود.
UNLOCK: این روش منبعی را که قبلا قفل شده بود باز می کند.
WebDAV همچنین چندین هدر به درخواستها و پاسخهای HTTP اضافه میکند تا قابلیتهای بیشتری را ارائه دهد. این سربرگ ها عبارتند از:
Depth: این هدر عمق درخواست PROPFIND را مشخص می کند.
If: این هدر وضعیت یک منبع را برای یک درخواست شرطی مشخص می کند.
If-Match: این هدر ETag یک منبع را برای یک درخواست شرطی مشخص می کند.
If-None-Match: این هدر ETag یک منبع را برای یک درخواست شرطی مشخص می کند.
Timeout: این هدر مدت زمان وقفه یک قفل را مشخص می کند.