در دهههای اخیر، با پیشرفت سریع فناوریهای اطلاعات و ارتباطات، مفهوم ذخیرهسازی و مدیریت دادهها به یکی از عناوین حیاتی در عرصه فناوری تبدیل شده است. در این مسیر، مدلهای ذخیرهسازی نیز با هدف بهینهسازی و افزایش کارایی در مدیریت دادهها، به وجود آمدهاند. یکی از پیشرفتهای چشمگیر در این حوزه، مدل ذخیره سازی NAS یا “Network Attached Storage” است که با ارائه راهحلهای مبتنی بر شبکه، تجربه جدیدی از مدیریت و دسترسی به دادهها را فراهم میکند.
در این مقاله، به بررسی اصول و عملکرد مدل ذخیرهسازی NAS پرداخته و نقش این تکنولوژی در بهینهسازی فرآیندهای ذخیرهسازی داده و افزایش هوش تجاری در سازمانها را مورد ارزیابی قرار میدهیم.
فهرست مطالب
Network-attached storage یا NAS چیست؟
فضای ذخیره سازی متصل به شبکه یا Network-attached storage (NAS) یک مکانیزم ذخیره سازی اطلاعات بر پایه فایل یا File-level (در مقایسه با ذخیره سازی در سطح بلاک) متصل به یک شبکه کامپیوتری می باشد که دسترسی داده ها به یک گروه ناهمگون از مشتریان را فراهم میآورد. NAS بصورت اختصاصی برای ارائه فایلها از طریق سخت افزار، نرم افزار و پیکربندی تخصصی می باشد.
کاربران در یک شبکه محلی (LAN) از طریق اتصال استاندارد اترنت به فضای ذخیره سازی مشترک دسترسی مییابند. دستگاه های NAS اغلب صفحه کلید یا نمایشگر ندارند و به کمک ابزار مبتنی بر مرورگر پیکربندی و مدیریت می شوند. هر NAS به عنوان یک Node در شبکه، توسط یک آدرس پروتکل اینترنت (IP) منحصر به فرد خود تعریف شده، که روی LAN واقع شده است.
ویژگی های روش ذخیره سازی متصل به شبکه یا NAS
از مهم ترین خصوصیات روش ذخیره سازی NAS می توانیم به سهولت در دسترسی، ظرفیت بالا و هزینه مناسب اشاره داشته باشیم. دستگاه های ذخیره سازی نَس برای زیرساخت هایی که نیاز به دسترسی محلی به فضای ذخیره سازی دارند مناسب می باشد و برای بایگانی، تهیه نسخه Backup و Cloud Tier کاربردی است.
در مقایسه ذخیره سازی NAS با روش ذخیره سازی SAN که دو مدل از اصلی ترین روش های ذخیره سازی شبکه ای می باشند، NAS بیشتر برای مدیریت اطلاعات بدون نیاز به ساختار خاص، مانند: فایل های صوتی، ویدئو، وب سایت ها، فایل های متنی و اسناد مربوط به Microsoft Office مناسب است و SAN عمدتا برای ذخیره سازی بلاک در دیتابیسها طراحی گردیده است و همچنین به عنوان روش مدیریت اطلاعات ساختار یافته معرفی می گردد.
مزایا و معایب ذخیره سازی NAS
NAS به کاربران این امکان را می دهد تا به طور موثرتری با یکدیگر همکاری داشته و دیتاها را به اشتراک بگذارند و این روند دقیقاً نقطه مقابل ذخیره سازی DAS است؛ به ویژه برای کارهای تیمی که نیاز به ارتباط از طریق Remote یا دسترسی از مناطق مختلفی با زمان های متفاوت دارند، مناسب میباشد.
ذخیره ساز NAS به روتر وایرلس اتصال مییابد و دسترسی به فایل ها و فولدرها از هر دستگاهی که به شبکه متصل می شود را با تسهیل در دسترسی و توزیع تسک ها فراهم میآورد. معمولاً محیط NAS به عنوان پایه ای برای مدیریت فضای ابری Personal / Private cloud در سازمان ها مستقر می شوند. علاوه بر این عموما برای ارائه بکاپ گیری انعطاف پذیرتر و موازی، استفاده همراه با فضاهای ذخیره سازی کلاد توصیه می گردد.
مزایای استفاده از NAS
- آسانی در مدیریت: NAS با فراهم کردن یک واحد ذخیرهسازی متمرکز و مدیریت متمرکز، کاهش پیچیدگی و افزایش آسانی در مدیریت دادهها را فراهم میکند.
- دسترسی آسان و اشتراک گذاری دادهها: NAS به کاربران امکان میدهد به سرعت و آسانی به دادهها دسترسی پیدا کنند و اطلاعات را با سایر اعضای شبکه به اشتراک بگذارند.
- کاهش هزینهها: نسبت به راهکارهای ذخیرهسازی محلی، استفاده از NAS هزینههای نگهداری و توسعه را کاهش میدهد و بهینهترین استفاده از فضای ذخیرهسازی را فراهم میسازد.
- امنیت دادهها: NAS با ارائه ویژگیهای امنیتی مانند رمزگذاری و مدیریت دسترسی، اطمینان از حفاظت دادهها را فراهم میکند.
معایب استفاده از NAS
- محدودیت در توانایی مقیاسپذیری: در برخی مدلها، توانایی افزایش ظرفیت ذخیرهسازی ممکن است محدود باشد و در صورت نیاز به افزایش، ممکن است نیاز به جایگزینی سیستم وجود داشته باشد.
- سرعت محدود شبکه: در برخی موارد، سرعت انتقال داده بین NAS و دیگر دستگاهها تحت تأثیر قرار گیرد، به ویژه در مدلهایی که از تکنولوژی شبکه اشتراکی استفاده میکنند.
- هزینه بالای برخی مدلها: بعضی از مدلهای NAS با امکانات پیشرفته و بیشتر هزینه بالایی دارند که ممکن است برای برخی کاربران محدودیت ایجاد کند.
- وابستگی به شبکه: عملکرد NAS به طور مستقیم به عملکرد شبکه و ارتباطات آن وابسته است، بنابراین اختلال در شبکه میتواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد.
